Barok erfgoed: adellijk goed vandaag
Tussen 1680 en 1760 – de tijd waarin Bach leefde – ontstonden in Münster meer dan achttien adellijke goederen (‘Adelshof’). In een voor Münster nieuwe typologie ontwikkelden de glansrijke stadshuizen van de Münsterlandse adel zich al snel tot de cultuuradressen bij uitstek. Ook vandaag de dag is hun vroegere pracht en gevarieerdheid nog aanwezig, omdat veel van de gebouwen in ieder geval voor een deel zijn behouden. Ze worden nu onder andere gebruikt als bank, universiteitsgebouw, museum of rechtbank.
Met parate kennis van de architectuur in Münster en diens geschiedenis, leidt Stefan Rethfeld op zijn Architectoer langs (heropgebouwde) erfgoedplaatsen in Münster, waar iets vervormd of verdwenen is.
Musici
Stefan Rethfeld TU-ingenieur, architect, journalist
Erbdrostenhof
Het Erbdrostenhof, een barok adellijk paleis met drie vleugels, werd in 1753-1757 gebouwd door architect Johann Conrad Schlaun voor de burggraaf van Münster, Adolf Heidenreich Freiherr Droste zu Vischering. Het gebouw werd tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoest door luchtaanvallen, maar werd in 1953-1970 herbouwd volgens oude plannen van het Landschaftsverband Westfalen-Lippe (LWL). Boven de vestibule bevindt zich de twee verdiepingen tellende ‘salle à l’Italienne’ met illusionistische muur- en plafondschilderingen. De fresco’s werden geschilderd door Nikolaus Loder en net als de fresco’s in de Sint-Clemenskerk gereconstrueerd door Paul Reckendorfer uit Wenen in 1965-1967.