Symmetrien – Symmetrieën
Johannes Lang, Thomasorganist in Leipzig, spiegelt Bachs werken in moderne composities en heeft zijn programma ‘Symmetrien’ aangepast aan het Ott-orgel in de Apostelkerk. De triosonates van Bach en Distler staan centraal, voorafgegaan en gevolgd door Pinksterorgelwerken van Messiaen en Bach, omgeven door Bachs en Medeks Passacaglia. Distlers Opus 18, No. 2 werd geschreven in 1939, geïnspireerd door zijn huisorgel dat Paul Ott in 1938 had gebouwd, en Bachs triosonates: drie gelijkwaardige stemmen worden gespeeld op twee verschillende handklavieren en pedalen. In ‘Communion’ uit Messiaens Pinkstermis zijn de koekoek, nachtegaal en merel te herkennen, is de goddelijke aanwezigheid voelbaar in het laatste akkoord, en ‘Sortie’ met als ondertitel ‘Le vent de l’Esprit’ maakt het machtige waaien van de geest hoorbaar. Het programma wordt afgesloten met Bachs beroemdste en voor alle andere passacaglia’s belangrijkste passacaglia in c-klein uit de 19e en 20e eeuw.
Johannes Lang is sinds 2022 Thomasorganist in Leipzig en doceert orgel aan de Hochschule für Musik und Theater Felix Mendelssohn Bartholdy Leipzig. Hij maakte radio- en cd-opnames, werkte als jurylid en treedt wereldwijd op. Lang studeerde kerkmuziek en historische toetsinstrumenten/klavecimbel en volgde een opleiding tot klokkenexpert. Als organist won hij de internationale concoursen in Lübeck (2009), Bellelay (2011) en Leipzig (Bachwedstrijd 2012) en is hij prijswinnaar van de ARD-wedstrijd. Met tr!jo, zijn ensemble voor Oude Muziek, won hij de tweede prijs en de publieksprijs op het Internationale Berlijnse Bach Concours 2015.
Musici
Johannes Lang Orgel
Programma
Tilo Medek (1940–2006): Rückläufige Passacaglia | Olivier Messiaen (1908–1992): Communion, Sortie. Aus: Messe de la Pentecôte | Bach (1685–1750): Triosonate in Es-Dur, BWV 525 | Hugo Distler (1908–1942): Triosonate, op. 18, Nr. 2 | Bach: Fantasia: Komm, Heiliger Geist, BWV 651 | Passacaglia in c-Moll, BWV 582
Apostelkerk
De Apostelkerk is de belangrijkste protestantse kerk in de stad Münster en de eerste gotische hallenkerk in Westfalen. Het werd gebouwd als Franciscaner kloosterkerk en was vanaf 1517 de kerk van de Minorieten. Het klooster doorstond de Reformatie en de ‘wederdopers’ van 1533 tot 1535. Na plunderingen en beschadigingen werden de kerk en het kloostergebouw tussen 1536 en 1538 opgeknapt. In 1811 werd het Minorietenklooster in het kader van de secularisatie opgeheven en werd de kerk verwereldlijkt. Na de restauratie door Karl Friedrich Schinkel werd de kerk opnieuw ingewijd als protestantse kerk voor de Pruisische militaire gemeenschap. Sinds 1840 behoort het tot de protestantse burgerlijke parochie. In 1922 kreeg het de naam ‘Apostelkirche’. In de daaropvolgende jaren werden de 19e eeuwse inrichtingen grotendeels verwijderd. Zwaar beschadigd in de Tweede Wereldoorlog werd de Apostelkerk in 1949 opnieuw ingewijd, de wederopbouw werd in 1960 voltooid. De kerk is nagenoeg onversierd, het duidelijk gestructureerde kerkinterieur wordt overspoeld met licht. De gewelfschilderingen, die tot de mooiste in de regio behoren, dateren uit de 16e en 17e eeuw. Harmonieus in het middeleeuwse kerkinterieur passen het koor, dat tussen 1976 en 1979 werd heropgericht door Heinrich Gerhard Bücker, de gebrandschilderde ramen uit de jaren 1990 en het raam boven de doopvont, dat in 2015 werd ontworpen door Tobias Kammerer. Het huidige orgel werd in 1968 gebouwd door de firma Paul Ott uit Göttingen. Het bevindt zich op de orgelzolder boven het middenschip, heeft 36 stemmen op drie manualen en een pedaal en mechanische tractuur.