Een jong team van architecten – Harald Deilmann, Max von Hausen, Ortwin Rave en Werner Ruhnau (Architektenteam Münster) – bouwde van 1954 tot 1956 het stadtheater van Münster, het eerste nieuwe theatergebouw in de Bondsrepubliek Duitsland. Het moderne gebouw, dat het Rombergschen Hof (1779) van Wilhelm Ferdinand Lipper verving, dat in de Tweede Wereldoorlog was verwoest en waarvan het de ruïnes integreerde, doorbrak de clichés van de naoorlogse architectuur. Het werd in heel Europa gevierd als een ‘bevrijdende bliksemstraal’ (Ernst May) van de theaterarchitectuur. ‘Het uiterlijk wordt gekenmerkt door in elkaar grijpende constructies: de foyer, het auditorium en de toneeltoren tussen de Martini- en de Apostelkerk verspringen diagonaal over het kruispunt en vormen zo een inloopsculptuur. […] Terwijl de begane grond bewust laag en donker is gehouden, verrassen het trappenhuis en de bovenste foyer door hun transparantie en overvloed aan licht.’ (Stefan Rethfeld, Sylvaine Hänsel: Architekturführer Münster/Architectural Guide to Münster. Berlin 2017, p. 129) Boven de ingang bevindt zich de sculptuur ‘Raum-Zeitplastik’ van Norbert Kricke.
An diesem Ort
OPERA2DAY & Nederlandse Bachvereniging, Serge van Veggel Scenario, regie , Hernán Schvartzman Muzikale leiding, Shunske Sato Idee en muzikaal advies, Thomas Höft Libretto, Florian Sievers Tenor